ഡിസി ബുക്സ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച വിനോയ് തോമസിന്റെ 'കരിക്കോട്ടക്കരി' എന്ന നോവൽ മലയാള സാഹിത്യ ലോകത്ത് വലിയ ചർച്ചകൾക്കും വിവാദങ്ങൾക്കും വഴിവെച്ച ഒരു കൃതിയാണ്. എന്നാൽ, ആ ചർച്ചകൾ പലപ്പോഴും നോവലിന്റെ യഥാർത്ഥ കാതൽ ഉൾക്കൊള്ളാതെ, ഉപരിപ്ലവമായ പ്രാദേശിക പ്രശ്നങ്ങളിലേക്ക് ഒതുങ്ങിപ്പോയെന്ന് എഴുത്തുകാരൻ തന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു പേരിന്റെ പേരിൽ ഒരു നാട് മുഴുവൻ തെറ്റിദ്ധരിക്കുകയും എഴുത്തുകാരനെതിരെ തിരിയുകയും ചെയ്ത അനുഭവമാണ് വിനോയ് തോമസ് പങ്കുവെക്കുന്നത്.
പേര് ഒരു കെണിയായപ്പോൾ
'കരിക്കോട്ടക്കരി' എന്ന പേര് ആ നാട്ടിലുള്ള ഒരു സ്ഥലം തന്നെയായതുകൊണ്ടാണ് നോവൽ ആദ്യമായി പ്രാദേശികമായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നത്. സാഹിത്യ കൂട്ടായ്മകളിലോ വലിയ ചർച്ചകളിലോ ഇടംപിടിക്കുന്നതിനു മുൻപ്, തങ്ങളുടെ നാടിന്റെ പേരുള്ള പുസ്തകം എന്ന കൗതുകത്തിൽ നാട്ടുകാർ അത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതോടെയാണ് പ്രശ്നങ്ങളുടെ തുടക്കം. വായനക്കാർ നോവലിലെ കഥാപാത്രങ്ങളെയും സംഭവങ്ങളെയും തങ്ങളുടെ ചുറ്റുമുള്ള ജീവിതങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താൻ ആരംഭിച്ചു.
ലാറ്റിൻ സഭയിൽപ്പെട്ടവർ ഇത് ദളിത് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ പറയുന്ന നോവലാണെന്ന് വ്യാഖ്യാനിച്ചു. കൊട്ടുകാപ്പാറയിലെ മിഷനറിയായിരുന്ന ഫാദർ ടാഫ്രേലാണ് നോവലിലെ 'നിക്കോളച്ചൻ' എന്ന കഥാപാത്രമെന്ന് ചിലർ കണ്ടെത്തി. റോമൻ കത്തോലിക്കാ വിഭാഗത്തിലെ മറ്റുചിലർ, നോവൽ സഭയെ അപകീർത്തിപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമമാണെന്ന് ആരോപിച്ചു. ഇങ്ങനെ പല തട്ടുകളിലായി നോവൽ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ടു. കേവലം ഒരു പേരിന്റെയും ആമുഖത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ, കൃതിയെ ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാതെ ആളുകൾ അതിനെ വിലയിരുത്തി.
എഴുത്തുകാരന്റെ യഥാർത്ഥ ഉദ്ദേശ്യം
വിനോയ് തോമസ് വ്യക്തമാക്കുന്നതുപോലെ, ഏതെങ്കിലും ഒരു പ്രാദേശിക പ്രശ്നമോ ജാതി രാഷ്ട്രീയമോ പറയാൻ വേണ്ടി എഴുതിയ കൃതിയല്ല കരിക്കോട്ടക്കരി. രണ്ട് പ്രധാന ആശയങ്ങളാണ് ഈ നോവലിന്റെ പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചത്
ചരിത്രം എങ്ങനെ മാറ്റിയെഴുതപ്പെടുന്നു
നമ്മുടെ വംശീയവും രാഷ്ട്രീയവുമായ ചരിത്രം കാലക്രമേണ എങ്ങനെയാണ് സങ്കുചിത താല്പര്യങ്ങൾക്കായി മാറ്റിയെഴുതപ്പെടുന്നത് എന്നതായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രധാന അന്വേഷണം. വ്യക്തികളുടെയും സമൂഹങ്ങളുടെയും ചരിത്രത്തെ വളച്ചൊടിക്കുന്നതിനെതിരെയുള്ള ഒരു സാഹിത്യ പ്രതിരോധമാണ് ഈ നോവൽ.
കേരളീയരുടെ ജാതി അഭിമാനം
കേരള സമൂഹത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയ ജാതിബോധത്തെയും അതിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളെയുമാണ് നോവൽ ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്. ജാതി ശ്രേണിയുടെ മുകളിലെത്താനുള്ള ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും ആഗ്രഹത്തെ അദ്ദേഹം തുറന്നുകാട്ടുന്നു. "എല്ലാവർക്കും നമ്പൂതിരിയാകാനാണ് ആഗ്രഹം" എന്ന് അദ്ദേഹം പറയുമ്പോൾ, അത് കേരളത്തിലെ വിവിധ സമുദായങ്ങളിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ബ്രാഹ്മണിക്കൽ മേൽക്കോയ്മയെക്കുറിച്ചുള്ള നിരീക്ഷണമാണ്. ക്രിസ്തുമതത്തിലായാലും ഇസ്ലാം മതത്തിലായാലും സവർണ്ണ പാരമ്പര്യം അവകാശപ്പെട്ട് അഭിമാനിക്കുന്ന പ്രവണതയെ അദ്ദേഹം വിമർശിക്കുന്നു. അടിസ്ഥാന തൊഴിൽ വിഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നാണ് കേരളത്തിലെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം സമുദായങ്ങളും രൂപപ്പെട്ടത് എന്ന ചരിത്രപരമായ യാഥാർത്ഥ്യം ഓർമ്മിപ്പിക്കാനാണ് അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചത്.
ഫിക്ഷനും യാഥാർത്ഥ്യവും
ഒരു യഥാർത്ഥ സംഭവത്തിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് ഒരു ഫിക്ഷൻ എഴുതുമ്പോൾ, അത് പൂർണ്ണമായും ഒരു ഭാവനാസൃഷ്ടിയായി മാറുന്നുവെന്ന് വിനോയ് തോമസ് പറയുന്നു. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുമായി അതിന് നേരിട്ട് ബന്ധം കൽപ്പിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. എന്നാൽ കരിക്കോട്ടക്കരിയുടെ കാര്യത്തിൽ സംഭവിച്ചത് മറിച്ചാണ്. ആളുകൾ കഥാപാത്രങ്ങളെയും സംഭവങ്ങളെയും തങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ വ്യക്തികളുമായി കൂട്ടിവായിക്കുകയും എഴുത്തുകാരനെതിരെ തിരിയുകയും ചെയ്തു. "നീ ആരാണ് ഞങ്ങളെക്കുറിച്ച് എഴുതാൻ?" എന്ന ചോദ്യവുമായി പലരും അദ്ദേഹത്തെ ഫോണിൽ വിളിച്ച് അസഭ്യം പറയുക പോലുമുണ്ടായി. കരിക്കോട്ടക്കരിയിലെ ആളുകൾ സംഘടിച്ച് തനിക്കെതിരെ കേസ് കൊടുക്കാൻ വരെ ശ്രമിച്ചതായി അദ്ദേഹം വേദനയോടെ ഓർക്കുന്നു.
ഇവിടെ പ്രശ്നം സാഹിത്യത്തിന്റെ മാത്രമല്ല, നമ്മുടെ വായനാ സംസ്കാരത്തിന്റെ കൂടിയാണ്. ഒരു കൃതിയെ അതിന്റെ ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാതെ, കേവലം ഉപരിപ്ലവമായ സൂചനകൾ വെച്ച് വിചാരണ ചെയ്യുന്നത് എഴുത്തുകാരനോടും കലയോടും ചെയ്യുന്ന അനീതിയാണ്. കരിക്കോട്ടക്കരി എന്ന നോവൽ ഒരു നാടിന്റെ കഥയല്ല, മറിച്ച് ചരിത്രത്തെയും മനുഷ്യന്റെ അടങ്ങാത്ത ജാതിബോധത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ഒരു വലിയ ക്യാൻവാസാണ്. ആ സത്യം തിരിച്ചറിയുന്നിടത്താണ് ആ നോവലിന്റെ വായന പൂർണ്ണമാകുന്നത്.
